Παράσταση για καλό σκοπό!

 

Η φετινή, τέταρτη συνεχόμενη χρονιά του θεατρικού εργαστηρίου του Παλμού είχε κάτι το ιδιαίτερο, κάτι που δεν είχε ως τώρα ξανασυμβεί. Η ομάδα των μη επαγγελματιών ηθοποιών δεν αρκέστηκε μόνο στην παρουσίαση της δουλειάς της «εντός των τειχών», εντός δηλαδή του γνώριμου χώρου του Παλμού στην Κλεισθένους, αλλά μετέφερε την παράστασή της και «εκτός των τειχών», μέσα στις φυλακές του Κορυδαλλού. Η επιλογή κειμένων από το θεατρικό έργο του Μάριου Ποντίκα Κοίτα τους ετοιμάστηκε από την ομάδα, πριν καν ξεκινήσει οποιαδήποτε συζήτηση για μεταφορά της σε άλλο πλαίσιο, και μάλιστα σε μη θεατρικό χώρο. Το κείμενο, στο μεταξύ, έμοιαζε ιδανικό για την παρουσίασή του πίσω απ’ τα κάγκελα: με καυστικό τρόπο ο Ποντίκας παρουσιάζει συσσωρευμένη την άρρωστη και διεφθαρμένη νοοτροπία του Έλληνα της δεκαετίας του 1990: λαμογιές, μίζες, φθόνος, απληστία, αμαρτίες με εκκλησιαστική εσάνς, ψήφος «κατά συνείδηση». Όλα παρουσιασμένα με χιούμορ αλλά και πικρία, διαβάζοντας κάτω από τις λέξεις των διαλόγων.

Στο χώρο των φυλακών Κορυδαλλού δόθηκαν δύο παραστάσεις την Τετάρτη 5 Απριλίου 2017. Η πρώτη στο κτίριο των φυλακών (2ο ΣΔΕ Κορυδαλλού) και η δεύτερη στο χώρο που στεγάζεται το Νοσοκομείο των φυλακών («Άγιος Παύλος»). Μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων, η ομάδα αφιέρωσε χρόνο στους θεατές προκειμένου να ανοίξει ένας κύκλος συζήτησης με αφορμή την παράσταση, την προετοιμασία και τις πρόβες, απορίες, κριτική ή οποιαδήποτε άλλη σκέψη που θα ήθελε οποιοσδήποτε να εκφράσει. Οι απορίες ήταν -ας επιτραπεί το σχόλιο- έξυπνες και έδειχναν πως οι θεατές παρακολούθησαν σκεπτόμενοι τα μικρά, αυτοτελή δρώμενα του θεατρικού κειμένου. Μέσα σε αυτόν τον ενδιαφέροντα διάλογο, πληροφορηθήκαμε και την ύπαρξη θεατρικής ομάδας εντός του χώρου των φυλακών και την προετοιμασία της Τρικυμίας του Shakespeare.

Θα μπορούσε κανείς να γράφει ώρες για τα συναισθήματα που νιώσαμε ως ομάδα μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Δύσκολα όμως κάτι τέτοιο θα αποτυπωνόταν σε μερικές αράδες. Θα ‘θελα περισσότερο να κρατήσουμε την «ελευθερία», μια λέξη που τόσο αυτονόητα χρησιμοποιούμε στον καθημερινό μας λόγο, αλλά όταν τη «στερηθούμε» για λίγες ώρες, ξαφνικά, αντιλαμβανόμαστε πόσο πολύτιμη είναι. Κρατώ τα βλέμματα, τα χαμόγελα, την αυστηρή σιωπή των προσώπων, τις ανέκφραστες επιθυμίες.

Τέλος, μια ακόμη παράσταση δόθηκε την Κυριακή 9 Απριλίου στη θεατρική σκηνή Γκαράζ του Κορυδαλλού με σκοπό την οικονομική ενίσχυση του «Δικτύου για τον Πολιτισμό και την Εκπαίδευση στις φυλακές Γεώργιος Ζουγανέλης». Ας είναι ο σύντομος αυτός κύκλος παραστάσεων η αρχή για μια νέα γέφυρα επικοινωνίας των «μέσα» με τους «έξω», επαναπροσδιορίζοντας τις σχέσεις και τις αξίες των ανθρώπων με όχημα το θέατρο. Το σχετικό Δελτίο Τύπου, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Κλείνοντας, ευχαριστούμε την κ. Ελένη Λιντζαροπούλου, την υπεύθυνη των Δημοσίων Σχέσεων του Δήμο Κορυδαλλού για τον ενθουσιασμό της και τον κ. Χρήστο Κανάβη, μέλος του εργαστηρίου που αποτέλεσε την αφορμή να απολαύσει η ομάδα αυτήν την εμπειρία.
Τις φωτογραφίες τράβηξαν οι κρατούμενοι, τους οποίους ευχαριστούμε θερμά για την άμεση αποστολή τους στην ομάδα.

Χρήστος Θεοχαρόπουλος
Υπεύθυνος θεατρικού εργαστηρίου

Στις παραστάσεις έπαιξαν οι: Κατερίνα Γιαννακάκη, Λίνα Γιαννοπούλου, Παύλος Δρακούλης, Χρήστος Κανάβης, Μερόπη Πανταζίδου.